Anne is een zeventienjarig meisje die op dieet wil gaan, omdat ze zich veel te dik vindt. Ze vergelijkt zichzelf met haar zusje en haar beste vriendin, die allebei een modelfiguur hebben. Hoe minder ze eet, hoe meer ze het gevoel heeft dat ze dikker wordt. Dus koopt ze met haar zakgeld laxeermiddelen. Al vlug neemt ze grotere overdosissen en raakt haar geld op. Maar Anne kan niet meer stoppen met vermageren, dus steelt ze maar geld van haar zusje en ouders. Wanneer haar ouders ongerust worden over hoe mager Anne is geworden en er een dokter bijhalen, weet ze die altijd te overtuigen dat er niets aan de hand is. Tot de dag dat haar ouders de laxeermiddelen vinden... Anne moet nu een andere manier vinden om te vermageren. Ze eet zo weinig mogelijk en slaat bijna alle maaltijden over. Als ze toch verplicht wordt om iets te eten, braakt ze zo snel mogelijk alles terug uit. Wanneer haar ouders ook dit te weten komen, wordt ze naar een instelling voor mensen met anorexia gestuurd. Maar zal haar gedrag daar wel veranderen?
Ik vind het een mooi en aangrijpend boek. Vooral het feit dat het verhaal waargebeurd is, omdat de schrijfster zelf anorexia heeft meegemaakt, maakt het soms erg om te lezen. Het is misschien wat langdradig, want soms gebeurt er lange stukken bijna niets. Dit opent wel je ogen over vermageren en jaloers zijn op anderen.
Stille strijd is een mooi boek om meer te weten te komen over wat er echt in het hoofd van anorexiapatiënten omgaat en het is zeker de moeite waard om te lezen.
Marie Haezebrouck
2 LAb
Geen opmerkingen:
Een reactie posten